Lorem ipsum dolor sit amet, mea cu possim admodum reprimique, ea nam quem tollit doming. Eu vim regione interpretaris. Nam eirmod singulis senserit ea. Est ut solum labore assentior, justo imperdiet dissentiunt pri id.

Novum percipitur sed no, cu ius mucius persius. Ea ius velit mandamus, eirmod commune vivendum et duo. An omnis aeque sit, suas labore evertitur in pri. Pri oblique sententiae no, mutat rebum numquam et mei.

Nec ei elit forensibus. No qui electram intellegat philosophia. In dolor labores vix, amet albucius gubergren quo no, vis oratio nemore suavitate no. Ridens debitis no qui, paulo legimus iracundia quo ut.

حمل و نقل

  • حمل و نقل ریلی

شبکه راه آهن سراسری روسیه کلیه مناطق و مراکز جمعیتی روسیه را به هم متصل می کند. طول کل راه آهن روسیه حدود 128 هزار کیلومتر بوده است که بیش از 10 هزار کیلومتر در اختیار قطارهای با سرعت بالاست. با توجه به وسعت کشور روسیه و شرایط سخت آب و هوایی در زمستان، در بین شکلهای گوناگون حمل و نقل در روسیه، حمل و نقل ریلی جایگاه نخست را به خود اختصاص داده است و بیشترین حجم جابجایی مسافر و بار در روسیه توسط این بخش انجام می شود. بر اساس آخرین آمار اعلام شده در سال 2015، 85% انتقال کالا و بار از طریق این بخش صورت گرفته است. تصویر زیر نقشه راه آهن روسیه است که خطوط پیوسته قرمز رنگ نشان دهنده مسیر قطارهای سریع السیر می باشد.

اولین خط راه آهن روسیه در مسیر مسکو به سن پترزبورگ در سال 1851 ساخته شد. در سال های پایانی حکومت تزاری، روسیه طولانی ترین شبکه راه آهن جهان یعنی «راه آهن سراسری سیبری» یا «ترانس سیب» را افتتاح کرد. این مسیر که حدود ۹۳۰۰ کیلومتر طول دارد، مسکو را در مدت یک هفته ای به «ولادی واستوک» در شرق روسیه و نزدیک دریای ژاپن وصل می کند. با افتتاح راه آهن در سیبری، این منطقه که تا قبل از آن به سختی قابل دسترسی بود، رشد چشمگیری پیدا کرد. علاوه بر این، شاخه هایی از این مسیر، روسیه را به چین و مغولستان متصل می کند
 

در آینده نزدیک قرار است با همکاری یک شرکت ژاپنی بیش از 4 هزار کیلومتر خطوط جدید مافوق سریع السیر راه آهن در روسیه ساخته شود.

در بیشتر شهرهای بزرگ روسیه خطوط برقی تراموا و اتوبوس برقی وجود دارد که مجموعا در حدود 7600 کیلومتر می باشد. حمل و نقل درون شهری در مسکو از طریق مترو، اتوبوس، تراموا و اتوبوسهای برقی صورت می گیرد. در این شهر 9 پایانه راه آهن وجود دارد. متروی مسکو سامانه قطارهای شهری کلان‌شهر مسکو است و با داشتن ۱۲ خط فعال، بیش از ۱۸۰ ایستگاه و مسیری به طول ۲۹۸ کیلومتر، یکی از قدیمی‌ترین خطوط متروی شهری در جهان است.

 در شهر سن پترزبورگ، برای رفت و آمد میان بخش های فدرال، پنج پایانه راه آهن مختلف و تعداد زیادی ایستگاه راه آهن درون شهری وجود دارد. همچنین از این شهر قطارهای به شهرهای هلسینکی پایتخت فنلاند، برلین پایتخت آلمان، کییف پایتخت اوکراین، مینسک پایتخت بلاروس و جمهوری های سابق اتحاد جماهیر شوروی تردد دارد. روزانه چندین قطار در مسیر سن پترزبورگ-هلسینکی حرکت می کنند و این سفر حدود ۵ ساعت و نیم به طول می انجامد.

در حال حاضر راه‌آهن ایران جهت ترانزیت ریلی کالا بین ایران و روسیه از 2 نقطه به کشورهای همسایه شمالی متصل است:

 

1-         خط آهن سرخس- تجن که در سال 1375 به عنوان نخستین اقدام ایران برای دسترسی کشورهای آسیای مرکزی با حاشیه خلیج فارس و سایر مناطق جهان بود. ساخت راه آهن بافق به مشهد در سال 1384 هم عملا آسیای مرکزی را به خلیج فارس نزدیکتر کرد.

2-         خط آهن گرگان - اینچهبرون (بخشی از مسیر ریلی ایران – ترکمنستان – قزاقستان – روسیه ) توان حمل و نقل، انتقال بار و ترانزیت کالا به حوزه کشورهای شمالی و اوراسیا را داراست. طبق رایزنی و توافق انجام شده بین ایران، ترکمنستان، قزاقستان بخشی از صادرات از استان گلستان به مقصد این کشورها از طریق خط ریلی و از مرز اینچه برون انجام می شود. این مسیر حمل و نقل ریلی، توان ارسال کالا به مقصد روسیه از طریق ترکمنستان و قزاقستان را دارد.

در حال حاضر اتصال ریلی با جمهوری آذربایجان از طریق مرز آستارا، در دستور کار است تا شبکه اتصال ریلی ایران با همسایه‌های شمالی تکمیل شود. بر اساس سند امضا شده در زمینه تحقق این اتصال، قرار است آذربایجان، ۸ کیلومتر راه‌آهن را تا نقطه صفر مرزی ادامه دهد و طرف ایرانی نیز ادامه مسیر خط ‌آهن را تا ۲ کیلومتر ادامه دهد. در نقطه مرزی نیز ایران پایانه ترانزیتی با ظرفیت ۵ میلیون تن احداث خواهد کرد. همچنین قرار است ایران و آذربایجان به صورت مشترک، پل ریلی ۸۰ متری روی رودخانه مرزی آستاراچای (در مرز آستارای ایران و آستارای آذربایجان) با سهم مشترک ۵۰ درصد احداث کنند. در ایران، ساخت راه‌آهن قزوین ـ رشت ـ آستارا، راه‌آهن داخلی را به این خط آهن متصل خواهد کرد.

استفاده از خطوط ریلی برای حمل و نقل، انتقال بار و ترانزیت کالا و محصولات کشاورزی و باغی به کشورهای شمالی ایران در کاهش هزینه ها و افزایش میزان صادرات تاثیر بسیاری دارد. هم اینک آماده بودن زیرساخت های لازم به منظور صادرات، شرکت های تجاری و بازرگانان را بر آن داشته تا با توجه به موقعیت ترانزیتی مناسب، کوتاهی مسیر و ارزان بودن هزینه حمل و تلاش برای روان سازی عبور ناوگان های حامل کالای ترانزیتی و صادراتی، به صدور کالا و محصولات کشاورزی از طریق خطوط ریلی تمایل زیادی داشته باشند.

 

همکاری های ریلی میان دو کشور

بعد از حوزه انرژی که موتور حرکت روابط اقتصادی دو کشور است، حوزه ریلی یکی از مهمترین زمینه های همکاری میان دو کشور است که با اجرایی شدن پروژه برقی کردن راه آهن تبریز به آذرشهر ( 22 مهرماه 1391 ) به اوج خود رسید. براساس مذاکرات و توافقات سه سال اخیر میان هیات های دو کشور بخصوص سفر روسای راه آهن های دو کشور مهمترین پروژه های ریلی براساس اولویت بشرح ذیل می باشند:

1-         برقی کردن مسیر گرمسار-اینچه برون

2-          احداث راه آهن مسیر رشت – آستارا (ایران)- آستارا (جمهوری آذربایجان

این طرح مهمترین پروژه حمل و نقل ریلی میان ایران و روسیه است که چندین سال است طرفین در حال مذاکره بر سر اجرای آن هستند. پروژه مذکور تکمیل کننده مسیر کریدور شمال به جنوب است و باعث خواهد شد بار بصورت ترکیبی از هند (کشورهای ایران، روسیه و هند موسسین کریدور شمال – جنوب هستند) توسط کشتی به بندر عباس منتقل شده و از آنجا با قطار باری تا سن پترزبورگ و سپس اروپا حمل خواهد شد. مزیت این کریدور نسبت به حمل بار از هند به اروپا از طریق کشتی و دریای مدیترانه در این است که در هزینه ها 30 درصد و در زمان 20 درصد صرفه جویی خواهد شد . پروژه احداث خط آهن رشت–آستارا– استارا مهمترین حلقه تکمیل کننده کریدور شمال-جنوب است که آخرین وضعیت اجرای طرح مذکور بشرح ذیل است:

بخش اول : محور قزوین – رشت بطول 164 کیلومتر است که تا بهمن ماه 95 افتتاح خواهد شد. بخش دوم : محور رشت – آستارا بطول 163 کیلومتر . بخش سوم : محور آستارای ایران به آستارای جمهوری آذربایجان که 12 کیلومتر است.

3-         پروژه برقی کردن محور صوفیان – سلماس و تهران- بافق:

براساس پیشنهادات اولیه قرار بود برقی کردن محور صوفیان به سلماس به طول 120 کیلومتر بعد از طی مراحل قانونی و به شرط توافقات فنی و مالی انجام گیرد. مذاکرات برای انجام این طرح همچنان ادامه دارد.

4-         احداث محورهای ریلی رشت – ساری – اردبیل و پارس آباد – رشت – انزلی:

براساس توافقات اولیه قرار است پروژه های مذکور توسط روسها ساخته شود. دو طرف در حال تبادل اطلاعات هستند.

5-         پروژه های تحقیقاتی مشترک و آموزش کارشناسان :

برخی پروژه های تحقیقاتی میان راه آهن ایران و موسسه نیشرت که متعلق به راه آهن روسیه است انجام شده است.

 

همکاری های بین المللی راه آهن

-           کریدور حمل ونقل بین‌المللی شمال – جنوب که به امضای سه کشور ایران، روسیه و هند رسیده است، در بخش‌های دیپلماسی و تجارت از اهمیت بالایی برخوردار است. عملیات ساخت کریدور مذکور که بندرعباسِ ایران را به «سن‌پترزبورگِ» روسیه وصل می‌کند، آغاز شده است. کریدور مورد نظر با دور زدن پاکستان از اروپا شمالی و قفقاز تا آسیای مرکزی کشیده می‌شود. با اجرای این پروژه محموله‌های کانتینری هند به مقصد سن‌پترزبورگ، دیگر مجبور به طی سفرهای 40 روزه در سراسر جهان و استفاده از کانال شلوغ و گران قیمت «سوئز» نیستند. بازرگانان می‌توانند مسیری کوتاه‌تر را تا بندرعباس طی کنند. اتصال ریلی ایران به آذربایجان، خط ریلی ۵ هزار و ۲۰۰ کیلومتری هندوستان تا بندر هلسینکی در اروپای شمالی را به هم متصل خواهد کرد و با این اتصال، زمان حمل بار در کریدور شمال ـ جنوب از ۴۵ روز به ۲۰ روز کاهش پیدا می‌کند

-           از مهمترین تحولات صورت گرفته در عرصه همکاری های منطقه ای پذیرش ایران به عنوان عضو ناظر در شورای ریلی کشورهای حوزه مستقل هم‌سود در مهرماه سال 94 بود که این امر می تواند موجب شود در صورت توافق اعضا به واگنهای باری ایران جهت حرکت در فضای اوراسیا مجوز داده شود. 16 کشور به عضویت شورای ریلی درآمده اند و 2 کشور نیز عضو ناظر آن هستند. روسیه به صورت ثابت رئیس شورای ریلی کشورهای مستقل هم سود است.

 

براي دست یابی به اطلاعات مربوط به انواع حمل و نقلهاي موجود و چگونگی شرایط آن ها و همچنین دریافت لیست شرکت هاي حمل و نقل بین المللی می توانید به سایت انجمن سراسري شرکتهاي حمل و نقل بین المللی ایران به سایت http://www.itair.ir مراجعه نمایید.

 همچنین جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره شرکتهای حمل و نقل بین المللی روسیه به سایت http://www.telsgroup.ru مراجعه کنید.